ایرباس آ-۳۸۰ (Airbus A380) یک هواپیمای مسافربری پهنپیکر، چهار موتوره و دوطبقه ساخته شرکت ایرباس است. این هواپیما بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان است. ساخت ایرباس آ-۳۸۰ از سال ۱۹۹۶ با عنوان A3XX آغاز شد و از سال ۱۹۹۸ با عنوان کنونی شناسانده شد.[۱] نخستین بار در ۲۷ آوریل ۲۰۰۵ به صورت آزمایشی از تولوز فرانسه به پرواز در آمد و دو سال بعد در ۲۵ اکتبر ۲۰۰۷ نخستین پرواز تجاری آن برای شرکت هواپیمایی سنگاپور انجام شد. این پرواز از سنگاپور به مقصد سیدنی انجام شد.
ایرباس آ-۳۸۰ توانایی جابجایی تعداد زیادی مسافر دارد و کاربرد آن در سفرهای بینالمللی و مسافتهای طولانی است. تعداد صندلی آن در مدل استاندارد با سه کلاس مسافربری بالغ بر ۵۲۵ نفر است. در مدلهایی که تنها دارای یک کلاس اکونومی هستند، این ظرفیت تا ۸۵۳ نفر قابل گسترش است.
تاریخچه
مراسم معرفی نخستین نمونه هواپیمای ایرباس آ-۳۸۰
پس از گذشت بیش از ۲۰ سال از ورود هواپیمای موفق بوئینگ ۷۴۷ به خدمت، نیاز به ساخت هواپیمایی جدیدتر و بهروزتر احساس میشد که از پیشرفتهای عمده در فنآوری طراحی، مواد و روشهای جدید ساخت استفاده نماید. در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی، شرکتهای هواپیماسازی ارباس با طرح A3XX و بوئینگ با طرح 747X و مکدانل داگلاس با طرح MD-12 فعالیت خود را برای ورود به این بازار آغاز کردند. طرح MD-12 پس از مدتی به علت شکست در بازاریابی توسط مکدانل داگلاس کنار گذاشته شد و پس از خریده شدن این شرکت توسط بوئینگ در سال ۱۹۹۷، عملاً مکدانل داگلاس از دور رقابتها خارج شد.
هدف شرکت ارباس برای پروژه A3XX در ابتدا تولید هواپیمای غولپیکر جدیدی بود که هزینهٔ عملیاتیاش ۱۵٪ از هزینههای عملیاتی بوئینگ ۷۴۷ مدل ۴۰۰ کمتر باشد. در همین حال طرح 747X شرکت بوئینگ برای رقابت با ارباس عبارت بود از اعمال تغییراتی بر روی هواپیمای ۷۴۷ مدل ۴۰۰ که منجر به افزایش ظرفیت مسافر و کاهش هزینههای عملیاتی گردد. بنای طرح بر این بود که برای کاهش هزینههای پژوهش و طراحی از بالهای موجود ۷۴۷ و کابین خلبان و طراحی داخلی هواپیمای ۷۷۷ استفاده شود. برنامه بوئینگ برای پیشبرد طرح 747X با موفقیت چندانی همراه نبود؛ اختلاف طرح جدید بوئینگ با سلف خود به اندازهای نبود که شرکتهای هواپیمایی را به سرمایهگذاری روی آن ترغیب نماید. به این ترتیب بوئینگ در سال ۲۰۰۱ پروندهٔ طرح 747X را برای همیشه بست و فعالیتهای شرکت را بر روی دو طرح متمرکز کرد: بهینهسازی ۷۴۷ مدل ۴۰۰ و همچنین پژوهش روی ساخت هواپیماهای کوچکتر با بُرد بلند که نهایتا به ساخت هواپیمای ۷۸۷ منجر شد.
بحران مالی جنوب شرق آسیا در اواخر دهه ۱۹۹۰، شرکت ارباس را وادار کرد که طرح A3XX را به نحوی تغییر دهد که هزینههای عملیاتی آن تا ۲۰٪ کمتر از هزینههای عملیاتی هواپیمای ۷۴۷ مدل ۴۰۰ باشد تا شرکتهای هواپیمایی را تشویق کند که برای صرفهجویی در هزینههای جاری از طرح ارباس پشتیبانی کنند. طرح نهایی ارباس منجر به تولد نخستین هواپیمای مسافربری کاملاً دو طبقه شد. این هواپیما همچنین از مزایایی چون کاهش قابل ملاحظه مصرف سوخت، استفاده از فنآوریهای جدید در ساخت مواد، پیشرانههای مدرن و کاهش هزینههای نگهداری نسبت به هر صندلی برخوردار است.
طرح A3XX در نهایت به آ-۳۸۰ تغییر نام داد. آ-۳۸۰ که بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان است، با گنجایش ۵۵۵ صندلی و با بردی معادل هشت هزار ناتیکال مایل بدون توقف، برای نخستین بار در آوریل ۲۰۰۵ به پرواز در آمد. این هواپیما در سال ۲۰۰۲ وارد مرحله تولید گشته و تولید اولین نمونه تجاری این هواپیما از ماه مه سال ۲۰۰۴ آغاز شد. اولین پرواز این هواپیما نیز چندی بعد با موفقیت با موتورهای رولزرویس انجام پذیرفت و از اواخر سال ۲۰۰۷ وارد خدمت ناوگان هوایی شرکت هواپیمایی سنگاپور و سایر شرکتهای سفارش دهنده شد.
پیشرانههای ایرباس آ-۳۸۰
موتور جت ایرباس آ-۳۸۰ ساخت شرکت رولزرویس
این هواپیما توسط چهار دستگاه موتور جت نیرودهی میشود که هر یک حداکثر ۷۰٬۰۰۰ پوند نیرو تولید میکنند. بسته به نوع سفارش، این هواپیما به موتورهای بریتانیایی رولزرویس (Rolls-Royce Trent 900) یا موتورهای آمریکایی ساخت شرکتهای جنرال الکتریک و پرات اند ویتنی (Engine Alliance GP7000) مجهز میشوند. به وسیله این موتورها، عملیات برخاست میتواند در باندی تقریباً به طول ۳ کیلومتر در سطح دریا در دمای ۱۵ درجه بالای صفر با حداکثر وزن انجام پذیرد. هر یک از این موتورها در مقاسیه با موتورهای هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ حدود ۷٬۰۰۰ پوند بیشتر قدرت دارند، که البته با توجه به وزن بیشتر هواپیمای ایرباس آ-۳۸۰ که به مراتب از جامبوجت بالاتر است چنین مسئلهای طبیعی جلوه میکند.
کابین خلبان
کابین خلبان شیشهای در هواپیمای ایرباس آ-۳۸۰
هواپیمای آ-۳۸۰ دارای کابین خلبان شیشهای و مشابه سایر مدلهای ایرباس است. اندازه صفحههای نمایشگر اطلاعات بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر ( ۶ تا ۸ اینچ) است. ابزارهای ناوبری تمام اوتوماتیک هستند. کابین خلبان ایرباس آ-۳۸۰ دارای دوربین نمایش هواپیما از بیرون٫ صفحه کلید و دارای سیستم پیشرفته ناوبری و جهتیابی است.
فرودافزار
ارابه فرود مرکزی هواپیمای ایرباس آ-۳۸۰
ارابههای فرود این هواپیما شامل ۲۲ چرخ و ساخت شرکت گودریچ است که شامل دو پایه زیر بال هر یک با ۴ چرخ، دو پایه مرکزی زیر بدنه هر بک با ۶ چرخ، و دو چرخ دماغه هواپیما است. این هواپیما میتواند دور ۱۸۰ درجهای را در مسافتی به طول ۵۶٫۵ متر انجام دهد، که ۳٫۵ متر از ۶۰ متر استاندارد ابعاد فرودگاهها کمتر است. بالاترین سرعت عملیاتی هواپیمای ایرباس آ-۳۸۰ حدود ۱۰۶۲ کیلومتر بر ساعت و برد آن هشت هزار مایل دریایی یا پانزده هزار کیلومتر با بیشترین تعداد مسافر است. زمان بارگیری کامل در فرودگاه یا پایانه هوایی مرکزی شامل پیاده کردن مسافران، تمیز کردن محیط داخلی هواپیما، سرویسهای دیگر و سوار کردن مسافران برای پرواز بعدی حداقل ۹۰ دقیقه به طول میانجامد.
مشخصات
- فاصله نوک دو بال: ۷۹٫۶۵ متر
- طول: ۷۲٫۷۵ متر
- ارتفاع: ۲۴٫۰۸ متر
- ظرفیت مسافر: ۵۲۵ نفر در ۳ کلاس ٫ ۶۴۴ نفر در دو کلاس ٫ ۸۵۳ نفر در یک کلاس
- بیشینه سرعت: ۰٫۸۹ ماخ (۱۰۶۱٫۹ کیلومتر بر ساعت)
- بُرد پرواز: ۱۴٬۸۱۵ کیلومتر
- میزان مصرف سوخت : ۳۱۰٬۰۰۰ لیتر
مدلها
چیدمان صندلیها در هر دو طبقه
- A380-700 بدنه کوتاه.
- A380-800 مدل پایه برای حمل مسافر در سه کلاس.
- A380-800F مدل ترابری با توان حمل ۱۵۰ تن بار.
- A380-900 بدنه طولانی برای حمل مسافران بیشتر.
تاریخهای مهم
- نخستین پرواز آزمایشی: ۲۷ آوریل ۲۰۰۵ از تولوز، فرانسه
- نخستین پرواز تجاری: ۲۵ اکتبر ۲۰۰۷ از سنگاپور به مقصد سیدنی، شرکت هواپیمایی سنگاپور
- نخستین پرواز تجاری به اروپا: ۱۸ مارس ۲۰۰۸، از سنگاپور به مقصد فرودگاه هیثرو در لندن، شرکت هواپیمایی سنگاپور
|
امتیاز مطلب : 16
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5